Ellen von Unwerth! + lots of lingerie..
Door: !
Blijf op de hoogte en volg Virginia & Shanna & Sharon
13 December 2008 | Frankrijk, Parijs
Kijkbuizertjes!
Mijn waarbenjij.nu heeft er even twee weekjes uitgelegen. Soms moet je gewoon even een goede break nemen van dingetjes om er weer enthousiast over te worden. En hier ben ik dan weer, lots of energy en superexcited! We hebben veel om over bij te praten! Let's start with the beginning.
Twee weken geleden zondag: Mijn casting was weer lekker bizar. Nadat ik de fotograaf gebeld had kreeg ik snel een adres door waar ik mijn gezichtje mocht komen laten zien. Eenmaal aangekomen had ik het idee dat ik mij midden in de hippie-area bevond. In het appartement zaten drie mensen op de grond met tamboerijnen, gitaren en sambaballen. Na nog geen twee minuten werd mij ook een gitaar in de hand gedrukt en hoewel ik nog een paar pogingen gedaan heb om deze mensen te vertellen dat ik toch echt geen noot kon spelen (I really really really can't) zat ik voordat ik het weet op een gitaar te tengelen terwijl de fotograaf snel mijn boek doorkeek. Na zo'n halfuurtje te hebben lopen "gitaar-spelen" en over amsterdam gepraat te hebben (waar onze hippies natuurlijk zeer geinteresseerd in waren) besloot ik er maar weer vandoor te gaan. Haha heerlijk bizar!
Verder begin van de week rustig weekje gehad. Castings gelopen (waarvan er niet zoveel waren, de modewereld gaat ook met vakantie) en heerlijk met Shan franse wijntjes lopen drinken. Dat doen wij tegenwoordig buiten de deur aangezien er in huis geen alcohol allowed is haha. Een bezoekje gebracht aan onze oude vaste regular spot waar we voor het eerst sinds drie maanden onze tanden weer in een overheerlijke croque monsieur hebben gezet. Verder ook nog een keer uit eten geweest met onze agency naar een of andere nice-event met allemaal franse celebrities. Haha niet dat wij natuurlijk ook maar een van deze kenden maar het was toch weer een leuke ervaring. Met 1001 important peopletjes op de foto geweest voor de franse gossipmagazines. En voor het eerst sinds tijden weer een goede maaltijd voorgeschoteld gekregen.
En vorig weekend was het dan zover: Shan en ik hebben voor het eerst bezoek gekregen. Haha ja dat is wat hoor. We zijn nog nooit zo zenuwachtig geweest. Gek hea, we ontmoeten de hele dag vreemde nieuwe mensen en dan is er niets aan de hand maar als er oude bekenden op het programma staan worden we zenuwachtig. Op sinterklaasavond was het allereerst de beurt aan Peet (shanna's highschoolfriend en aanstormend top-mode-ontwerper) om een stap in ons lovely Paris te zetten. En zo hebben wij op sinterklaasavond geen pepernoten en suprises gedaan maar bar du marche in saint-germain, wat ons ook prima bevallen is.
De dag erna was het de beurt aan William. Zaterdagavond na anderhalf uur lang in de bus te hebben gezeten eindelijk mijn spierbundel weer in de armen kunnen nemen op het vliegveld. Opnieuw met Peet en Shan geeindigd in bar du marche (haha en nog drie andere barren). Net iets te laat gemaakt waardoor op het moment dat we naar huis wilden de metro niet meer reed. Zo'n uur in de freezing kou staan wachten op een taxi. Ik moet zeggen beste kijkbuizers het is jammer dat ik er geen foto's van heb maar jullie kunnen misschien onze wanhopige gezichten voorstellen. Samen met William in een of ander cheap-ass hotel geslapen (no boys allowed natuurlijk in the modelappartment) om die volgende ochtend (ja zondagochtend ja) alweer om 7 uur met mijn goede been uit bed te stappen (alhoewel het niet veel scheelde of het was mijn verkeerde been geweest). 20 jaloerse blikken op mr. W gegooid die zich niet om 8 uur 's ochtends al bij een shoot moest melden. Ja zo gaat dat nou eenmaal hier, heb je het eerst de hele week rustig krijg je net op het moment dat je leuke mensen over laat komen een shoot. Bleeeh!! Even slikken was het wel.
Om 8 uur me dus gemeld bij een metrostation buiten Parijs. Waar ik vervolgens te horen kreeg dat we in een noordelijk plaatsje (dat twee uur buiten parijs lag) gingen schieten. Na heel snel rekenwerk bleek dat mijn hoop om vroeg klaar zijn (5 uur misschien?) in de prullenbak gegooid kon worden. Gelukkig wist ik dat mr. W. in goede handen bij Peet en Shan was.
Fantastische shoot gedaan. Hele coole foto's. Onwijs freezing, dat wel. Opnieuw buiten in lingerie geschoten (haha het lijkt echt niet op te houden) en zeker een paar keer op mijn tanden moeten bijten. Vooral op het moment dat ik met mijn blote kont op een stenen bankje zat en naar het water keek, wat in ijs was veranderd, was het even flink doorzetten. Gelukkig waren de foto's het meer dan waard en kon ik ook flink genieten van de mooie omgeving en de warme (onwijs grote) openhaard binnen. Om 6 uur gefinished en om half negen William, Shan en Peet ontmoet onder de eiffeltoren. Zeer romantische moment natuurlijk gehad toen om 9 uur alle lichtjes hierop gingen flitsen. Alhoewel Shan en ik dit natuurlijk al zo'n 20 keer gezien hadden is het toch een veel prettiger zicht met een paar warme armen om je heen. 's Avonds met William zeer fijne sushi gegeten en een flink stuk door Parijs gewandeld.
Maandag was ik lekker vrij (totaal geen castings waaah!) en met William een paar uur in het Centre Pompidou gezwerfd om ons te vergapen aan alle mooie kunst die daar hangt. Nog een tijdje bij de starbucks gehangen en 's avonds van de lichtjes bij de Champs-Elysees genoten in een te hip tentje met veel te grote cappuccino. Shan had maandag een show en konden we dus helaas niet meer meeten.
Aangezien ik zondag onverwachts had moeten werken en william dus niet had kunnen zien had deze zijn ticket een dagje verzet zodat we nog extra dagje samen hadden. Dinsdag dus samen mijn castings gedaan en lekker losgegaan met shoppen (vooral hij, ik kan natuurlijk niet iedere week in Parijs nieuwe dingen kopen, alhoewel deze opgave erg moeilijk is). 's Avonds hem alweer op de trein terug moeten zetten wat weer eventjes wat traantjes opleverden. Haha ik ben echt de meest vreselijk dramatische persoon als het om afscheid nemen gaat. Wordt er gek van dat afscheid een nu bijna wekelijks ritueel wordt met huisgenootjes, familieleden en in dit geval dus lovers. Begin nu echt een beetje op het punt te komen dat ik weer echt heel graag naar huis wil. Het is alweer bijna zo'n twee maanden geleden dat ik mijn moeder & vriendinnetjes gezien heb en ik begin weer een beetje thuis-onderbuik-kriebels te krijgen.
Woensdag fantastisch nieuws gekregen. Na een casting te hebben gedaan met Ellen von Unwerth (vrouwelijke fotografe) waarbij Shan en ik ons hebben lopen vergapen aan alle foto's die ze geschoten heeft (kate moss, naomi campbell en claudia schiffer zijn voor haar een vast repertoire) een belletje gekregen van onze agency dat we beide geboekt waren voor een shoot met haar de volgende dag. Na veel gespring, gehyperventileer en gesmile eindelijk beetje tot bedaren gekomen en het grote nieuws natuurlijk aan alle familieleden verspreid. Haha klinkt misschien stom maar voor ons was het echt een soort van dream-come-true. Ellen is een van de beste fotografe in de wereld en het was een enorme eer om met haar te mogen schieten.
Donderdagochtend dus al vroeg (8 uur) naar het ons opgegeven adres gegaan. Keihard moeten lachen toen we zagen in wat voor een buurt we uitkwamen. Het eerste groot rood verlichte woord wat we zagen toen we de metro uitkwamen was: PEEPSHOW!!! Haha overal waar we keken waren hoerententen of sexshops. Het adres waar we gingen schieten was ook niet veel anders. Chez Moune, een grote lesbische club in het midden van al deze pracht en praal. Bij binnenkomst stond de schoonmaker van de avond ervoor de vloer nog te dweilen en was de zweetgeur nog maar al te goed te ruiken. Overal erotische schilderijen aan de muur en alles kon wel een goede opknapbeurt gebruiken. Maar wat een sfeer zeg! Best creepy een beetje. Na zo'n twee uur in de make-up en haar te hebben gezeten arriveerde Ellen zelf. En wat een fantastische vrouw zeg. Zo ontzettend aardig! Van alle mensen op de shoot lachte zij het hardst.
Meest geweldige shoot ooit gehad. Er waren vuurspuwers, danseressen, champagne, verenpakjes, latexpakjes, alles was van de partij! Allereerst met Shan een paar foto's geschoten waar we een sexy tweeling waren (foto op hyves) en ook nog een paar singles gedaan. Om 3 uur werd de eerste champagne al opengeknald (met als excuus natuurlijk dat het nodig was voor de foto haha) en tegen de tijd dat de shoot eindigde waren de meeste flessen alweer op. Ontzettend fijne manier van foto's maken ook, lekker speels en gek. Het resultaat mochten we nog niet zien maar dat komt binnenkort uit in Common Sense (een Japans magazine).
Gister was eigenlijk het plan om naar mijn zusje in zweden te vertrekken, om daar een weekendje te spenderen. Maar ja kijkbuizers jullie begrijpen natuurlijk alweer hoe dat gaat. Vrijdagochtend was nog niet helemaal zeker of ik vrijdagmiddag kon vertrekken. Ik moest allereerst nog twee klanten zien waar ik optie mee stond voor dit weekend. Met mijn weekendtas dus nog snel eerst twee castings 's morgens moeten doen. En net toen ik op het punt stond om met de bus naar het vliegveld te gaan vertrekken een telefoontje van mijn bureau. Ik was geboekt voor zondag. "We're so sorry, but you can not go away". Tja, thats the way life goes. Met trekweekendtas en al dus maar weer vertrokken naar huis waar ik mijn boardingpass in de prullenbak kon gooien en het maar met een telefoontje naar het Zweedse land moest doen. Schiet morgen dus een of ander magazine hier in Parijs. Ach ook wel weer leuk.
Gisteravond lekker met mijn Tsjechische huisgenootje een lang bezoekje gebracht aan de starbucks en friends-afleveringen zitten kijken. En toen ook nog goed nieuws!
Ik vertrek maandagavond naar Milaan voor een schoenencampagne op dinsdag. Dit betekent dat ik mr. W. weer een avondje kan zien en ook weer even van de Italiaanse taal mag gaan genieten (haha kan mijn online cursus italiaans eindelijk in de strijd gaan gooien). Dinsdagavond vlieg ik dan weer terug naar Parijs om vervolgens woensdag Madame Figaro in Parijs te schieten. Donderdag en vrijdag ook nog opties staan wat betekent dat ik niet 100% zeker weet of ik vrijdag wel op de trein weer naar huis kan stappen. Gelukkig gaat modeland dan met vakantie! Nog 1 heel druk weekje en ik zet weer voet in Woerden!!! En god oh god, wat heb ik daar zin in! Can't wait for christmas!
Keep you posted!
xxxxxxxxxxxxxx
Mijn waarbenjij.nu heeft er even twee weekjes uitgelegen. Soms moet je gewoon even een goede break nemen van dingetjes om er weer enthousiast over te worden. En hier ben ik dan weer, lots of energy en superexcited! We hebben veel om over bij te praten! Let's start with the beginning.
Twee weken geleden zondag: Mijn casting was weer lekker bizar. Nadat ik de fotograaf gebeld had kreeg ik snel een adres door waar ik mijn gezichtje mocht komen laten zien. Eenmaal aangekomen had ik het idee dat ik mij midden in de hippie-area bevond. In het appartement zaten drie mensen op de grond met tamboerijnen, gitaren en sambaballen. Na nog geen twee minuten werd mij ook een gitaar in de hand gedrukt en hoewel ik nog een paar pogingen gedaan heb om deze mensen te vertellen dat ik toch echt geen noot kon spelen (I really really really can't) zat ik voordat ik het weet op een gitaar te tengelen terwijl de fotograaf snel mijn boek doorkeek. Na zo'n halfuurtje te hebben lopen "gitaar-spelen" en over amsterdam gepraat te hebben (waar onze hippies natuurlijk zeer geinteresseerd in waren) besloot ik er maar weer vandoor te gaan. Haha heerlijk bizar!
Verder begin van de week rustig weekje gehad. Castings gelopen (waarvan er niet zoveel waren, de modewereld gaat ook met vakantie) en heerlijk met Shan franse wijntjes lopen drinken. Dat doen wij tegenwoordig buiten de deur aangezien er in huis geen alcohol allowed is haha. Een bezoekje gebracht aan onze oude vaste regular spot waar we voor het eerst sinds drie maanden onze tanden weer in een overheerlijke croque monsieur hebben gezet. Verder ook nog een keer uit eten geweest met onze agency naar een of andere nice-event met allemaal franse celebrities. Haha niet dat wij natuurlijk ook maar een van deze kenden maar het was toch weer een leuke ervaring. Met 1001 important peopletjes op de foto geweest voor de franse gossipmagazines. En voor het eerst sinds tijden weer een goede maaltijd voorgeschoteld gekregen.
En vorig weekend was het dan zover: Shan en ik hebben voor het eerst bezoek gekregen. Haha ja dat is wat hoor. We zijn nog nooit zo zenuwachtig geweest. Gek hea, we ontmoeten de hele dag vreemde nieuwe mensen en dan is er niets aan de hand maar als er oude bekenden op het programma staan worden we zenuwachtig. Op sinterklaasavond was het allereerst de beurt aan Peet (shanna's highschoolfriend en aanstormend top-mode-ontwerper) om een stap in ons lovely Paris te zetten. En zo hebben wij op sinterklaasavond geen pepernoten en suprises gedaan maar bar du marche in saint-germain, wat ons ook prima bevallen is.
De dag erna was het de beurt aan William. Zaterdagavond na anderhalf uur lang in de bus te hebben gezeten eindelijk mijn spierbundel weer in de armen kunnen nemen op het vliegveld. Opnieuw met Peet en Shan geeindigd in bar du marche (haha en nog drie andere barren). Net iets te laat gemaakt waardoor op het moment dat we naar huis wilden de metro niet meer reed. Zo'n uur in de freezing kou staan wachten op een taxi. Ik moet zeggen beste kijkbuizers het is jammer dat ik er geen foto's van heb maar jullie kunnen misschien onze wanhopige gezichten voorstellen. Samen met William in een of ander cheap-ass hotel geslapen (no boys allowed natuurlijk in the modelappartment) om die volgende ochtend (ja zondagochtend ja) alweer om 7 uur met mijn goede been uit bed te stappen (alhoewel het niet veel scheelde of het was mijn verkeerde been geweest). 20 jaloerse blikken op mr. W gegooid die zich niet om 8 uur 's ochtends al bij een shoot moest melden. Ja zo gaat dat nou eenmaal hier, heb je het eerst de hele week rustig krijg je net op het moment dat je leuke mensen over laat komen een shoot. Bleeeh!! Even slikken was het wel.
Om 8 uur me dus gemeld bij een metrostation buiten Parijs. Waar ik vervolgens te horen kreeg dat we in een noordelijk plaatsje (dat twee uur buiten parijs lag) gingen schieten. Na heel snel rekenwerk bleek dat mijn hoop om vroeg klaar zijn (5 uur misschien?) in de prullenbak gegooid kon worden. Gelukkig wist ik dat mr. W. in goede handen bij Peet en Shan was.
Fantastische shoot gedaan. Hele coole foto's. Onwijs freezing, dat wel. Opnieuw buiten in lingerie geschoten (haha het lijkt echt niet op te houden) en zeker een paar keer op mijn tanden moeten bijten. Vooral op het moment dat ik met mijn blote kont op een stenen bankje zat en naar het water keek, wat in ijs was veranderd, was het even flink doorzetten. Gelukkig waren de foto's het meer dan waard en kon ik ook flink genieten van de mooie omgeving en de warme (onwijs grote) openhaard binnen. Om 6 uur gefinished en om half negen William, Shan en Peet ontmoet onder de eiffeltoren. Zeer romantische moment natuurlijk gehad toen om 9 uur alle lichtjes hierop gingen flitsen. Alhoewel Shan en ik dit natuurlijk al zo'n 20 keer gezien hadden is het toch een veel prettiger zicht met een paar warme armen om je heen. 's Avonds met William zeer fijne sushi gegeten en een flink stuk door Parijs gewandeld.
Maandag was ik lekker vrij (totaal geen castings waaah!) en met William een paar uur in het Centre Pompidou gezwerfd om ons te vergapen aan alle mooie kunst die daar hangt. Nog een tijdje bij de starbucks gehangen en 's avonds van de lichtjes bij de Champs-Elysees genoten in een te hip tentje met veel te grote cappuccino. Shan had maandag een show en konden we dus helaas niet meer meeten.
Aangezien ik zondag onverwachts had moeten werken en william dus niet had kunnen zien had deze zijn ticket een dagje verzet zodat we nog extra dagje samen hadden. Dinsdag dus samen mijn castings gedaan en lekker losgegaan met shoppen (vooral hij, ik kan natuurlijk niet iedere week in Parijs nieuwe dingen kopen, alhoewel deze opgave erg moeilijk is). 's Avonds hem alweer op de trein terug moeten zetten wat weer eventjes wat traantjes opleverden. Haha ik ben echt de meest vreselijk dramatische persoon als het om afscheid nemen gaat. Wordt er gek van dat afscheid een nu bijna wekelijks ritueel wordt met huisgenootjes, familieleden en in dit geval dus lovers. Begin nu echt een beetje op het punt te komen dat ik weer echt heel graag naar huis wil. Het is alweer bijna zo'n twee maanden geleden dat ik mijn moeder & vriendinnetjes gezien heb en ik begin weer een beetje thuis-onderbuik-kriebels te krijgen.
Woensdag fantastisch nieuws gekregen. Na een casting te hebben gedaan met Ellen von Unwerth (vrouwelijke fotografe) waarbij Shan en ik ons hebben lopen vergapen aan alle foto's die ze geschoten heeft (kate moss, naomi campbell en claudia schiffer zijn voor haar een vast repertoire) een belletje gekregen van onze agency dat we beide geboekt waren voor een shoot met haar de volgende dag. Na veel gespring, gehyperventileer en gesmile eindelijk beetje tot bedaren gekomen en het grote nieuws natuurlijk aan alle familieleden verspreid. Haha klinkt misschien stom maar voor ons was het echt een soort van dream-come-true. Ellen is een van de beste fotografe in de wereld en het was een enorme eer om met haar te mogen schieten.
Donderdagochtend dus al vroeg (8 uur) naar het ons opgegeven adres gegaan. Keihard moeten lachen toen we zagen in wat voor een buurt we uitkwamen. Het eerste groot rood verlichte woord wat we zagen toen we de metro uitkwamen was: PEEPSHOW!!! Haha overal waar we keken waren hoerententen of sexshops. Het adres waar we gingen schieten was ook niet veel anders. Chez Moune, een grote lesbische club in het midden van al deze pracht en praal. Bij binnenkomst stond de schoonmaker van de avond ervoor de vloer nog te dweilen en was de zweetgeur nog maar al te goed te ruiken. Overal erotische schilderijen aan de muur en alles kon wel een goede opknapbeurt gebruiken. Maar wat een sfeer zeg! Best creepy een beetje. Na zo'n twee uur in de make-up en haar te hebben gezeten arriveerde Ellen zelf. En wat een fantastische vrouw zeg. Zo ontzettend aardig! Van alle mensen op de shoot lachte zij het hardst.
Meest geweldige shoot ooit gehad. Er waren vuurspuwers, danseressen, champagne, verenpakjes, latexpakjes, alles was van de partij! Allereerst met Shan een paar foto's geschoten waar we een sexy tweeling waren (foto op hyves) en ook nog een paar singles gedaan. Om 3 uur werd de eerste champagne al opengeknald (met als excuus natuurlijk dat het nodig was voor de foto haha) en tegen de tijd dat de shoot eindigde waren de meeste flessen alweer op. Ontzettend fijne manier van foto's maken ook, lekker speels en gek. Het resultaat mochten we nog niet zien maar dat komt binnenkort uit in Common Sense (een Japans magazine).
Gister was eigenlijk het plan om naar mijn zusje in zweden te vertrekken, om daar een weekendje te spenderen. Maar ja kijkbuizers jullie begrijpen natuurlijk alweer hoe dat gaat. Vrijdagochtend was nog niet helemaal zeker of ik vrijdagmiddag kon vertrekken. Ik moest allereerst nog twee klanten zien waar ik optie mee stond voor dit weekend. Met mijn weekendtas dus nog snel eerst twee castings 's morgens moeten doen. En net toen ik op het punt stond om met de bus naar het vliegveld te gaan vertrekken een telefoontje van mijn bureau. Ik was geboekt voor zondag. "We're so sorry, but you can not go away". Tja, thats the way life goes. Met trekweekendtas en al dus maar weer vertrokken naar huis waar ik mijn boardingpass in de prullenbak kon gooien en het maar met een telefoontje naar het Zweedse land moest doen. Schiet morgen dus een of ander magazine hier in Parijs. Ach ook wel weer leuk.
Gisteravond lekker met mijn Tsjechische huisgenootje een lang bezoekje gebracht aan de starbucks en friends-afleveringen zitten kijken. En toen ook nog goed nieuws!
Ik vertrek maandagavond naar Milaan voor een schoenencampagne op dinsdag. Dit betekent dat ik mr. W. weer een avondje kan zien en ook weer even van de Italiaanse taal mag gaan genieten (haha kan mijn online cursus italiaans eindelijk in de strijd gaan gooien). Dinsdagavond vlieg ik dan weer terug naar Parijs om vervolgens woensdag Madame Figaro in Parijs te schieten. Donderdag en vrijdag ook nog opties staan wat betekent dat ik niet 100% zeker weet of ik vrijdag wel op de trein weer naar huis kan stappen. Gelukkig gaat modeland dan met vakantie! Nog 1 heel druk weekje en ik zet weer voet in Woerden!!! En god oh god, wat heb ik daar zin in! Can't wait for christmas!
Keep you posted!
xxxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
