Dag lieve Shan..

Kijkbuizertjes!

Even een updateje!

Dit keer niet met een lezende/internettende/bellende/slapende/thee-drinkende shan naast me, maar een Russische chick die nu al ongeveer zo'n anderhalf uur over de telefoon loopt te schreeuwen. Of mevrouw ook echt boos is moet nog nader onderzocht worden omdat dat altijd erg lastig te concluderen valt in de Russische taal. Na ongeveer een uur geleden aan mij gevraagd te hebben of ik geen last van haar had (waar ik natuurlijk als mijn liefste persoonlijkheid een hele lieve "no, dont you worry ;) " erin heb gegooid)begint er nu toch echt degelijk een langzame hoofdpijn op te komen.

Maar waar was ik? Oh ja, mijn liefste Shan heeft the modelappartment verlaten. Laat ik maar verder gaan waar ik gebleven was..

Zondagmiddag om een uurtje of vier koffie gaan drinken met een italiaanse fotograaf die ik Milaan had leren kennen. Haha nee en nu moeten er niet gelijk enge oude mannetjes voorgesteld gaan worden, de jongen is pas 23 en gewoon ontzettend aardig. De koffie ging al snel over in een paar goede glazen witte wijn en voordat ik het wist was ik samen met hem op pad om voor een reportage de meest fantastische muzikanten, artiesten en kunstenaars te schieten. Dit op de meest verschillende plekken in Parijs van gallerij tot hotel l'amour. Ontzettend veel inspirerende mensen ontmoet en onverwachts een hele leuke middag gehad.

's Avonds eindelijk na drie weken weer mijn liefste mama in de armen kunnen sluiten (aangezien die voor een werkbezoek in parijs was) en samen met Shanna en twee van haar collega's Annelies en Kim-Sue lekker uit eten geweest bij pub Saint-Germain. Heerlijk gegeten en super om weer even bij te kletsen. Gelijk de nodige onmisbare spullen in handen geduwd gekregen (Shanna en ik zitten weer volop in de vichy-cremetjes, nederlandse tijdschriften en rozenkransen dankzij mijn lieve oma). Afscheid volgde natuurlijk echter al veel te snel en voordat ik het wist zat ik alweer in een taxi om nog een laatste drankje met de italiaanse vriend te doen (aangezien ik maandag toch maar 1 casting had staan).

Maandag rustig dagje gehad dus. Op een groot nieuwsfeitje na. Het vertrek van mijn liefste Shan zou al eerder gaan volgen dan gepland en voordat we het wisten gingen (na een telefoontje van the agency) onze laatste 24 uur samen in. Waarbij Shan nog een haute-couture show liep en het bij ons dus eindigde met tot laat in de avond kopjes warme-thee-met-melk drinken. Met weinig melk echter, aangezien zowel Shan als ik al dagenlang niet meer een supermarkt van de binnenkant hadden gezien.

Dinsdag druk castingdagje gehad. Een stuk of zeven castings afgelopen. 's Avonds weer een zwaar emotioneel moment bij de taxi-standplaats gehad waarbij Shan en ik elkaar gedag moesten zeggen. Aangezien Shan en ik al sinds mei niet langer dan twee weken van elkaar gescheiden zijn geweest viel een maand afscheid nemen aardig zwaar. Wordt op dit moment het afscheid nemen echt zwaar zat! Elke drie dagen lijkt er wel weer iemand te vertrekken waarmee ik het leuk heb. Kan het haast niet meer opbrengen om weer eens alleen weg te lopen op het station of vliegveld. Maar ja, dat is natuurlijk wel part of the busissnes. Na het afscheid al snel mijn bedje opgezocht aangezien ik de volgende ochtend een onmensenlijke calltijd had voor l'oreal/shu uemueara (of hoe je dat ook spelt). Om 7 uur 's ochtends werd ik verwacht aan de buitenkant van Parijs.

5 uur ging dan ook mijn niet-zo-geliefde-wekkertje af. Na een aantal italiaans/russische/nederlandse en engelse scheldwoorden gebruikt te hebben (die mijn wekker toch echt allemaal niet snapte, hij bleef maar doorgaan) mezelf maar uit bed gehesen. Na zo'n 3 koppen thee (wij kunnen geen koffie maken hier, de huisvrouw wil niet dat wij aan het apparaat komen) aardig wakker kunnen worden.

Bij de shoot gelijk in de make-up gezet. Het was de bedoeling dat we een step-by-step-shoot deden van het ingewikkelde kapsel wat ik aangemeten kreeg. Wat betekende dat ik zo'n 4 uur lang gefotografeerd en gekapt werd. Echter was het zo'n vier uur lang staren naar een donkere muur (met af en toe de flits van een camera tussendoor) wat er al snel voor zorgde dat mijn hoofd zo'n drie keer langzaam wegzakte in de stoel. Haha altijd erg genant om tijdens een shoot (vooral met haar en make-up als je je ogen moet sluiten) in slaap valt. Normaal gesproken gebeurt mij dit weinig maar het moment was hier toch echt bijna bereikt.

Na de step-by-step-shoot het echte werk geschoten waarbij echt een paar ontzettend mooie foto's gemaakt zijn. Mijn haar was namelijk allereerst verwerkt tot een schelp en vervolgens als een vis. Haha ja misschien een beetje moeilijk voor te stellen maar dit is toch echt de beste beschrijving die ik ervan kan geven.

Om drie uur op tijd gefinished en totaal verwend met allemaal fijne haarproducten van Shue Uemeara. Wat ik aardig goed kon gebruiken omdat mijn eigen 3-euro-garnier net de handdoek in de ring had gegooid.

Na nog lekker mee te hebben gelunched (de shoot werd geschoten in pin-up-studio's, waar ze de meest lekkere en gezonde lunches ever hebben) snel doorgerend voor nog een extra casting van glamour en mijn lange dagje daarna snel geeindigd in bedje. Echter na een paar uurtjes weer wakker geworden en nog even snel besloten om dan maar een koffie te gaan doen bij de starbucks. Net toen ik daar lekker zat met grote Chai The Latte en mijn chocolate chip cookie werd ik ernstig lastig gevallen door een hoogbejaarde dakloze vrouw die het vooral op mijn koekje voorzien had. Na heel wat heen en weer getrek ("Dont touch my cookie!!" ) moest al snel de politie erbij gehaald worden en is de nogal wat verwarde mevrouw meegenomen naar het bureau. Blijkbaar viel ze de starbucks al een paar dagen lastig. Totaal verward weer naar huis gestrompeld en maar weer (en dit keer goed) in slaap gevallen.

Gister was hier een staking van het openbaar vervoer. Wat betekende dat er haast geen castings gepland waren. Lekker mijn dagje gespendeerd in mijn oude buurt bij Centre Pompidou en allerlei vintage-winkeltjes, boekenwinkeltjes en koffietentjes afgegaan. Uiteindelijk geeindigd met te veel 2,60 euro jane-austen pockets waar ik de rest van de dag mee heb doorgebracht.

Vandaag ook maar 1 casting (de fransen waren er geloof ik niet helemaal over uit of het metronetwerk weer ging werken) en net als gister een ontspanningsdag gehad met veel gezichtsmaskertjes en manicuurtjes. Haha na alle chaos was ik er wel even aan toe.

Morgen (jaja in het weekend) ook nog 1 casting en daarna ben ik lekker vrij.

Maandag en Dinsdag werk ik voor Miss Etam Lingerie (en nee dat is niet de soort grote maten Miss Etam die ze in Nederland hebben) maar een supergroot winkelcentrum hier in Parijs.

Al met al lekker rlxd dus. Morgen denk ik maar eens in mijn eentje naar de bioscoop te gaan. Blijkbaar is dat hier in Parijs erg normaal. Bovendien hebben we op dit moment nogal langzaam internet omdat er nogal veel meisjes in het huis slapen.

Anyway, keep you posted!

xx

p.s. Ik denk er misschien over om volgend weekend nog even twee daagjes naar huis te komen. Voordat alle stres hier begint voor fashionweek is het denk ik wel even lekker om goed te ontspannen.