Loving the cold life..

Bonjour kijkbuizers!!

Het werd weer eens hoogtijd voor een goede update.

Donderdag en vrijdag veel klanten gezien. Geloof dat ik nu ieder belangrijk tijdschrift hier in Parijs wel gezien heb. De meeste buiten parijs gestationeerd wat veel geren en gestres heeft veroorzaakt. Vooral als je van de ene kant van Parijs naar de andere moet racen. Even anders dan in Milaan is dat hier het metro-netwerk veel uitgebreider is, wat zeer fijn is aangezien de tram en bus niet gebruikt hoeven te worden. Wat vooral nu (het begint nu echt heel erg koud te worden in Parijs) een hele vooruitgang is. Weer fijn veel inspirerende mensen ontmoet. Jullie begrijpen natuurlijk dat ik en mijn spraakwaterval altijd veel te lang bij go-sees blijf hangen om na een uur op te merken dat het nu toch echt tijd wordt om door te rennen naar de volgende casting.

Een heerlijk weekend gehad. Vrijdagavond vroeg het bedje ingedoken. Haha ik weet niet wat het is maar Shan en ik waren alletwee gewoon zo dood van Milaan (te veel gerend & gefeest) en we proberen het nu een beetje in te halen, wat betekent dat we de eerste paar dagen slaaptijden van 12 uur achter elkaar hebben gehaald. Heeeerlijk! Zaterdag overdag beetje rustig dagje gehad. Veel starbucks-hangen en genieten van alle kunstenaars bij centre pompidou. 's Avonds fantastische avond gehad. Er waren een paar vrienden van een hele goeie vriend van Shan over in Parijs waar we mee uit eten zijn geweest en mee zijn wezen stappen. Veel te laat gemaakt natuurlijk ("Shan is het nou echt al zes uur 's ochtends?" "Euh ja.." "Wordt het dan niet eens tijd om naar huis te gaan?") maar wel heel gezellig gehad! De volgende ochtend er pas achter gekomen dat uitgaan in Parijs (vooral als je zonder je bureau gaat) wel erg duur is toen we van ons huisgenootje te horen kregen dat elk drankje in de club waar we waren 25 euro kostte. Waar na een kleine berekening Shan en ik even moesten slikken toen we bedachten hoeveel drankjes we hadden gekregen van onze Russische/Franse/Duitse/Italiaanse vrienden. Wel superleuk altijd om te zien hoe je met mensen die je net een paar uurtjes kent het zo gezellig kunt hebben. Jullie begrijpen natuurlijk wel beste kijkbuizers dat het zondag nogal een brakke dag was en Shan en ik niet voor de late middaguurtjes ons bedje verlaten hebben. Weer gerehab-ed bij de starbucks met een veel te grote Thai-Thea-Latte (erg aan te raden, wat is dat lekker!) en beetje rondgestrompeld door het koude Paris. Het wordt echt hoog tijd dat ik een goede muts en handschoenen aan ga schaffen (misschien moet ik vanmiddag maar even op oorlogspad gaan). Zondagavond een prettig telefoontje gekregen. Zou maandag editorial gaan schieten voor Femmes Magazine. Jippie!! Zondagavond er dus maar vroeg ingedoken om maandagochtend weer fris en fruitig voor de dag te komen. En uiteindelijk bleek dat ook meer dan nodig te zijn. Meer dan 14,5 uur achter elkaar gewerkt! Van 9 uur 's ochtends tot half 12 's avonds! En ik kan jullie vertellen dat het dan erg moeilijk wordt om om 11 uur 's avonds nog steeds glimlachend te beweren dat het echt wel goed met je gaat, ook al kun je je voeten niet meer in de hakken proppen van alle blaren en wondjes. Ik weet niet hoe Victoria Beckham het doet maar ik kan echt niet meer dan 6 uur achter elkaar staan op Christian. Gelukkig wel heerlijk 's avonds sushi voorgeschoteld gekregen waardoor de eindstreep iets makkelijker te voorzien was. Erg mooie foto's geworden! Supergoeie fotograaf uit Londen (wat toch prettiger te verstaan was dan al dat engels-met-frans-accent-gepraat) en verder ook aardige mensen waardoor het allemaal wel te doen was. Thuis aangekomen naar mijn bedje toe gestrompeld (die toen opeens wel heel ver van de deur bleek te staan) en nog nooit zo heerlijk geslapen.

Dinsdag en Woensdag opnieuw veel klanten gezien. Ook gelijk leuk veel Nederlandse meisjes ontmoet en re-ontmoetingen gehad. We zijn van plan een echt oerhollands avondje te organiseren met pannekoeken bakken (het recept van de kroket was toch iets te ingewikkeld) en klompdansen. Dinsdagavond al een heel gezellig avondje gehad met alle meisjes die hier wonen in Mabillon. Fantastische voor mijn gevoel iets te romantische film ("Euh guys, denken jullie echt dat deze film wel zo slim is nu alle boyfriends niet in het land zijn?") gekeken waarbij we alle dekens naar de huiskamer hadden getrokken en met veel thee en rijstwafels (koekjes zijn hier niet echt bekend) te cheesy girl-avondje hebben gehad.

Shan is woensdagavond naar Disneyland-Paris vertrokken met haar familie. De gek hangt waarschijnlijk nu ergens op de kop in de space-mountain of is zich aan het verzoenen met mickey mouse. Tot zondag moet ik mijn geliefde missen. Wordt nu al gestoord van het bijna alleen engels praten (begin mijn Nederlandse woordenschat te verliezen) waarbij ik ook nog eens alle accenten begin over te nemen. Naast mijn geleerde amerikaanse accent (van te veel grey's anatomy en gilmore girls kijken) spreek ik nu ook vloeiend italiaans-engels, tsjechisch-engels, engels-engels en zweeds-engels. Waar je mee omgaat wordt je mee besmet zullen we maar zeggen.

Gister na twee castings een testshoot gehad buiten Parijs. En hoewel de foto's erg mooi waren moet ik zeggen beste kijkbuizers dat ik nu eindelijk weet hoe het voelt om een eskimo te zijn. Wat was het ongelovelijk koud! Stond na een tijdje een uur lang (om 8 uur 's avonds) buiten in lingerie in plassen met water te springen. Heb het nog nooit in mijn hele leven zo koud gehad! Kon na een tijdje niet meer nadenken, noch praten, noch lachen. Aangezien de kachel in het huis (waar make-up en haar gedaan werd) ook kapot was, kreeg ik alleen nog enige warmte van een bontjas die snel over me heen werd gegooid na het schieten van de foto's. Totaal versteend koud en buiten mezelf (kou kan je mentaal helemaal gevoelloos maken) om half 12 weer in het appartementje komen aanzetten. Waar ik na 3 warme koppen thee en heel wat lieve woordjes van mijn huisgenootjes weer mijn eerste woordjes begon uit te kramen.

Verder heb ik vandaag 1 casting op het programma staan. Vanwege de economische crisis is er op dit moment erg weinig werk in modellen-land waardoor iedereen hier in huis een beetje gefrustreerd is. Vooral de italiaanse heeft er erg mooie handgebaren voor om aan te duiden hoe ze zich voelt. Meerdere italiaanse scheldwoorden zijn nu onderdeel geworden van mijn alledaags taalgebruik.

Dit weekend weet ik nog niet precies wat er gaat gebeuren. Volgens het bureau had ik nog een shoot staan. En ik wil zelf weer alle museums in Parijs gaan afstruinen, de Mona Lisa heeft al veel te lang niet meer naar me gelachen, gehuild of wat voor een uitdrukking zij/hij dan ook heeft.

Anyway ik ben met volle tuigen aan het genieten. Haha klinkt stom maar ben helemaal op mijn plekje hier in Parijs. Vind iedereen lief, leuk, aardig en interessant.

Verder heb ik leuk nieuws. Aangezien mijn vertrekdatum hier op de 20e gepland staat heb ik besloten om niet gelijk door naar huis te gaan (kerstmis begint immers pas rond de 24e) maar ga ik heerlijk vier daagjes met William in Rome spenderen. Vind het maar eens hoog tijd worden dat ik wat goede italiaanse cultuur op ga snuiven na maanden in werkend-milaan te hebben gezeten. Verder ben ik aan het kijken of ik een deze weekenden een weekendje naar mijn zusje in Zweden kan en komt William hier ook nog een weekendje naar toe.

LIFE IS A BEACH!

xxx